Camouflage

"Bourgeois democracy is the democracy of pompous phrases, solemn words, lavish promises, and high-sounding slogans about freedom and equality, but in practice all this cloaks the lack of freedom and the inequality for the working and exploited people."
Soviet Power and the Status of Women,
Vol. 30, p. 121

Eleksyon na naman. Panahon na naman ng pangangampanya. Panahon rin ng mabubulaklak na salita, panahon ng pangako, ng pagpapabango sa tao. Sa madaling salita, pang-uuto.

Sa mga tambak na pangako, ilan lang ba ang natutupad pagkatapos ng eleksyon? Ilan ba ang nababago ang buhay dahil sa mga pangakong ito? Ilang nakitil na buhay ang nabigyang hustisya?

Ang pinagtataka ko, lagi namang ganito... pero parang walang nagbabago.

Tuwing panahon ng eleksyon, kaliwa't kanan ang pangangampanya ng mga pulitikong naghahangad makaupo sa puwesto. Ipinakikilala ang sarili-- mga nagawa at balak gawin kapag naluklok. Inihaharap ang sarili bilang "tagapagpabago ng lahat" na tila isang bayaning alam ang tunay na kahulugan ng hustisya, kalayaan at pagkakapantay-pantay. Sa panahong ito, lalabas ang maaamo't may ngiting mga mukha, masarap sa tengang mga pangako ng pagkakapantay-pantay at pagbabago.

Sa kabila ng lahat ng ito, hindi naman na lingid sa ating kaalaman na ang mga pulitikong ito ay bahagi ng mataas na uri sa lipunan. Silang kabilang sa grupo ng mga panginoong may-lupa, silang katoto ng mga naglalakihang transnational companies, silang makapangyarihan-- sila sila na siyang nag-aagawan sa puwesto.

"Hindi kailanman magtatagpo ang kapakanan ng api at nang-aapi." (sipi mula sa dokyumentaryong "Sa Ngalan ng Tubo")

Malamang kaya walang nagbabago. Paano mauunawaan ng magkaibang uri sa lipunan ang kanilang mga adhikain kung nanggagaling sila sa magkaibang lebel at punto ng buhay? Magkaiba ang mga karanasan at magkaiba rin ang nais sa buhay. Lalong magkaiba ang mga nakikita sa lipunan. Oo, posibleng nakikita ng magkaibang uring ito ang mga mali sa ating lipunan, pero dahil na rin sa magkaiba ang epekto nito sa kanila, magkaiba ang lebel ng kanilang pakialam sa mga ito. Sa usapin ng kalayaan at pagkakapantay-pantay, maaari nating sabihing ang tunay na may pag-unawa ay yaong handang harapin ang realidad ng pang-aaping litaw sa lipunan, yaong handang tukuyin kung ano at saan nag-uugat ang lahat ng ito-- sa api o nang-aapi man siya nabibilang.

Ngayon, isipin natin, sino bang tunay na nagsasabi ng totoo? Sinong walang bahong itinatago? Sino sa mga ito ang hindi lamang tayo pinapaasa? Sino bang tunay na may alam sa buhay? Sino sa mga ito ang hindi ikinikubli ang tunay na hangarin at katauhan sa likod ng mapagpanggap na mabubulaklak na salita?

Marahil panahon na upang ipakita ang tunay na kulay at walang habas na harapin ang realidad ng lipunang ito.

-Mia Catherine B. Alderite