Walang Paligoy-ligoy

“Let us point out, too, that in the election campaign in general, and in concluding electoral agreements at the higher stages, the Social-Democrats must speak simply and clearly, in a language comprehensible to the masses, absolutely discarding the heavy artillery of erudite terms, foreign words and stock slogns, definitions and conclusions which are as yet unfamiliar and unintelligible to the masses. Without flamboyant phrases, without rhetoric, but with facts and figures, they must be able to explain the questions of socialism and of the present Russian revolution”
The Social-Democrats and Electoral Agreements, Vol. 11, p. 294

Nandahil sa nalalapit na eleksyon at patuloy na pagpapahiwatig ng mga tatakbo sa pinakamataas na puwesto sa gobyerno sa telebisyon at radyo, napapanahon ang seksyon ng isang sulatin na nasa itaas. Tama nga naman, ang masa ang pinaka tinatarget ng mga kumakandidato sa pulitika. Bakit? Una, dahil sila ay bumubuo sa pinakamalaking porsiyento ng mamamayan ng isang bansa. Pangalawa, dahil ang karamihan sa mga ito ang madaling papaniwalain at madaling hikayatin.
Bagama’t madaling hikayatin, ang mga kandidato ay umiisip padin ng mga madadaling paraan upang lubos silang panigan nang kanilang mga tinatarget na botante. Una, gumagamit sila ng mga simple at patok na mga “tag lines””. Kalimitan ng maririnig sa mga ads ng mga kandidato ang mga salitang ninanais makamit ng karaniwang Pilipino tulad ng: pagasa, pagsulong, at pagasenso. Ginagamit din ang mga salitang Posible, Kaya Natin, Bagong Umaga, at Laban para magbigay ng positibong kaiisipan sa mamamayan. Ikalawa, ang mga kandidato ay gumagamit ng mga salitang hindi lingid sa kaalaman ng bawat mamamayan. Inilalatag nila ang kanilang mga mithiin para sa mamamayan sa pinakamadaling intindihin na paraan, at ito ay sa wikang alam ng karamihan: ang wikang Filipino. Kaya nga ba at wala pa akong naririnig o nakikitang campaign materials na gumagamit nang Ingles na lenggwahe. Kung sa bagay, bukod sa hindi lahat ay marunong umintindi nang Ingles, ay maaari pang magbigay ang paggamit nito ng impresyon nang kawalang nasyonalismo ng kandidato. Bilang panghuli, ang pagnanais na manghikayat ng mga botante sa kanilang pangalan ay nararapat na magbigay konsiderasyon sa mga taong, bagamat nakakaintindi ng Filipino, ay hindi naman nakakaintinding lubos na mga termino at salitang matatalinhaga. Kung kaya’t ang paglatag ng plataporma ay dapat maipahayag gamit ang pinakasimpleng mga salita, sa pinakaderetsong paraan. Kumbaga, wala nang paligoy-ligoy.

-Kzia Manto