Sunday, January 31, 2010

Karapatang Dapat ipaglaban

The peasant says: "The land is God's, the land is the people's, the land is nobody's." The "divisionists" tell us that the peasant says this without realising what he is saying; that he says one thing and means another. All that the peasants are really striving for, they tell us, is additional land; they want to enlarge their small farms, and no more. All this is quite true. But our disagreement with the " divisionists" does not end here. it only begins. We must use what the peasants say, even if it is economically unsound or meaningless, as a hook for our propaganda. We must say to them: You say that everybody ought to have the right to use the land? You want to transfer the land to the people's property? The government officials,The Trepovs. Do you want to transfer the land. Do you want to transfer the land to the Petrunkeviches and Rodiviches, who, perhaps, will sit on the municipal councils? No. The peasant will certainly not want to transfer the land to these gentlemen. Hence-we will explain to the peasants-if the land is to be transferred to the whole people in a way that will benefit the peasants, it is necessary to ensure that all government officials without exception are elected by the people.

Isa ito sa madalas na pinoproblema sa ating bansa, Ang problema sa lupa.Mula sa pananakop ng mga KAstila, Amerikano at HApon, na kung saan sila ang namamahala ng ating bansa at nasa kanila ang kapangyarihan na kontrolin ang ating lupain kungbaga ay sumusunod tayo sa kanilang kagustuhan. Ngunit dahil na rin sa pagsisiskap ng mga Pilipino noon ay nakuha nila ang lupang nararapat na para sa atin. At upang lalo tayong magkaisa ay nararapat na mayroong isang lider na mamamahala sa ating bansa na siyang iniluklok ng mga tao. isang lider na hindi sakim sa kapangyarihan, inaangkin ang lupang ito, na kung tutuusin ay nasa mamamayan ang kapangyarihan at wala sa kanya. Nais nilang magkaroon ng pagbabago lalong-lalo na sa estado ng kanilang pamumuhay halimbawa na lamang ay ang mga mag-sasaka. Dahil hangang sa ngayon ay hindi parin malutas lutas ang mga problema sa lupa. Suliraning palaging idinadaing ng mga magsasaka. Walo sa bawat sampung magsasaka sa Pilipinas ang wala pa ring sariling lupa ngayon. Ito ay sa kabila ng 20 implementasyon ng Comprehensive Agrarian Reform Program (CARP).Sadyang napakababa ng lupaing saklaw ng CARP. Sa halos 13 milyong ektaryang lupaing agrikultural sa bansa, 65.9% o 8.31 milyong ektarya ang hindi saklaw ng huwad na programa.Sa totoo, sa halip na makapagpamahagi ng lupa tulad ng ipinapangako nito ay

lalo lamang nitong prinotektahan ang interes ng mga panginoong may lupa at pinalala ang pyudal na pagsasamantala sa mga magsasaka.Sa kasalukuyan, 80% ng lupaing ito ang kontrolado pa rin ng mga PML.Samu’t saring mga pakana ang ipinapahintulot ng CARP upang mapanatili sa kamay ng mga PML ang kontrol sa lupa. Kabilang dito ang paghahati-hati ng malalaking lupain sa maliliit na parsela, pamamahagi ng lupa sa mga bogus na benepisyaryo.Tampok na halimbawa ang paggamit ng SDO upang maipagkait sa 5,300 na mga magsasaka ang 6,453 ektaryang Hacienda Luisita sa Tarlac.Sa datos mismo ng gobyerno, 1.9 milyong ektarya lamang ng pribadong lupaing agrikultural ang naipamahagi sa mga magsasaka simula noong 1988. Sa 1.9M ektaryang naipamahagi ng gobyerno, 82% nito ay may kaso pa, at wala pang aktwal o pisikal na pamamahagi ng lupa sa mga magsasaka.Makikitang naman na halos lahat ng lupain dito ay pag-aari rin ng mga malalaking tao dito sa bansa. Na lalong nagpapayaman sa kanila na siyang nagpapahirap naman sa maraming tao.

No comments:

Post a Comment